Thaise bruiloft: om 8 uur aan de whiskey

Er zijn tijden dat het geluk je toelacht. Nu is zo'n tijd voor mij blijkbaar, want net in deze weken trouwt er een docent van school en ik werd ook uitgenodigd voor de bruiloft. 

Deze traditionele Thaise bruiloft begon al om 6 uur 's ochtends.. Daar werd niet gek van opgekeken, dus de dag van te voren werd ik ineens opgetrommeld dat we binnen 30 minuten zouden vertrekken. Haast/ren/vlieg, maar na 30 minuten sta ik bepakt en bezakt klaar, mijn gastheer en zijn vrouw lopen nog in alle rust rond. Domdomdom Denis, de Thai kent niet jouw militaire precisie.

Een ritje Maastricht-Groningen later (350 km ongeveer) arriveren we in Petchabun. Een stad in Noord-Thailand, in een rustige provincie met een zachter klimaat, bergen (men noemt het klein Zwitserland) en erg veel fruitteelt. 
Onderweg wordt er vaak gestopt vooor tanken, toiletgang (de blaas is bij Thaise mensen blijkbaar proportioneel groot en de drang dus sneller) en natuurlijk.. eten. Bij elk tankstation heeft zich een rijtje winkels en stalletjes met streetfood verzameld. Veel vers fruit (echt onvoorstelbaar wat je nu al in variatie ziet,terwijl het fruitseizoen mei/juni is) en natuurlijk een 7/11. Een enorme keten die je op elke straathoek vindt met allerlei praktische zaken zoals bij de Etos, maar ook veel soorten sandwiches, tosti's en drinken. Ideaal!

De volgende ochtend moetsen we vroeg op en doordat w enatuurlijk eerst moetsen eten misten we de ceremonie met de monniken om 6 uur. Mijn gastheer meldde dat het toch vooral een uur geprevel van gebeden is, suggererend dat ik  niet veel zou missen, ik vond het toch jammer. 

Daarna gaat de bruidegom vanuit zijn ouderlijk huis naar de bruid toe. Samen met naasten en al gillend en onder een megadreun begeleid (let op de metershoge boxen tussen al dat prachtig groen) door op en neer zwaaiende bamboeplanten loopt iedereen richting bruid. Als farang ben je en bezineswaardigheid, dus zoals je snapt mocht ik voorgaan in het gegil. Dit tot groot vermaak van de andere aanwezigen. 
Bij de poort staan een formeel portret van bruid en bruidegom en een spontaan/sportief portret. 
Daarna wordt de bruidegom van zijn schoenen en sokken ontdaan door zijn vrienden die de voeten vervolgens met heilige bloemen bestrooien. 

Dan start het ritueel van de verbintenis. Als eerste betaald de bruidegom samen met zijn familie een enorme pak geld en goud aan schoonmoeder. Waarna wederom de heilige blaadjes als een soort zegening worden gestrooid. Vervolgens worden bruid en bruidegom verbonden met een bloemenketting van iets van madeliefjes om hun hoofd die verbonden is, mooie symboliek! Daarna gaan alle gasten langs om ene touwtje om de pols van beide echtelieden te binden en een envelop met inhoud achter te laten. 

En daarna volgt iedereen die anwezig is en gaat het feest los. Het si dan ongeveer 8 uur (in de ochtend). Tijd voor veeeeeeeeeeel eten, Chang (bier met een Heineken-smaak) en Hong Thong (heerlijke, zachte Thaise Whiskey).
Het echtpaar gaat alle tafels langs om de mensen te bedanken en geeft een pakje papier met datum en namen als cadeau. Rond 10.30 begint langzaam maar zeker iedereen richting uitgang te schuifelen en is het al voorbij. 

Echt heel gaaf om mee te maken, ik vond de rituelen symbolischer mooier dan bij ons, alleen het tijdstip zorgde icm. de Hong Thong voor enige bijgeluiden op de 350 km terugweg in de middag ;)

De terugweg werd er speciaal voor mij nog even 70 km omgereden om bij 1 van de mooiste tempels van de streek te kijken. Wat Pha Sorn Kaew Onvoorstelbare kleurenpracht, niet te vangen in een smartphoneshotje, maar het omrijden echt waard. Daarna nog even ondeweg een broodje ijs met rijst weggesnackt, ik zal in 1 van de volgende blogs ook nog wel wat delen over alle bijzondere dingee die ik hier eet. Echt fantastisch!!

En ..... Ik pas niet op een Thaise meetlat, die houdt op bij 1.90 cm :-)